In Fläminger Mundart („G “ wird wie „J“ gesprochen).
Dat Schoar van Isen dat blinkert sou blank,
De Päre gehn sachte – immer tu! Man immer tu! Foahre lank,
Als wißten se selwer, wat wert der Acker,
Der Brod uns gesst, dat stark moackt un wacker,
Te stehn ook – wenn’t sinn mutt! – dat Isen in de Hand
Voar Freiheed, voar’t Volk un voar’t Voaderland.
Un äwwer mey de Larche singt
Un mey tum Blick noa owen twingt.
Un’n Plugstärtz de Hand nu feste:
„Voarwarts un upwarts! Met Godd!“ –
die Losung de beste.
Sou lehrt uns ook’t Voarbild van H… und Hindenborg.
Godd gaaf uns beede! Godd helpt uns hendorch!
Man voarwarts un upwarts met Godd!
*
Wer sine Hand leit an’n Plug –
seit Jesus, der Fiehrer voar alle –
un kiekt terikke,
Der hätt tum Plieger –
voar dit Riek un ook voar jennet! –
van Godd keen Geschicke.
Van’n Burensoahn van’n Fläming
aus: Mein Heimatland vom 01.03.1934
***